Papağanlar, konuşabilme özelliğine sahip olma ve renkli görünümlerinden dolayı, evde besleme açısından özellikle çocukların gözdesi durumundadır. Evde beslenebilecek birçok papağan türü vardır. Bu türlerden biri de keşiş papağanı, diğer adı ile Myiopsitta monachus’tur. Bu sevimli papağan türü doğadaki diğer tüm canlılar gibi yaşadığı ortamın devamlılığı için çok önemli rollere sahiptir. Ana vatanı Güney Amerika ve Uruguay olan keşiş papağanı, Orta Asya’dan Amerika’ya, Uzak Doğu’dan Afrika’ya kadar büyük kentlerin parklarında yaşamını sürdürüyor. Genelde ağaçlara ya da elektrik direklerine toplu halde yuva yaparlar. Rahatsız edici ve gürültülü sesleri vardır.

Ülkemizde çokça beslenen Pakistan ve İskender papağanlarından daha küçüktür keşiş papağanı. Orta büyüklüktedir aynı zamanda bir kafes kuşu olma özelliği de vardır. Evcil hayvan ticareti nedeni ile günümüzde Avrupa’da ve Kuzey Amerika’da doğal ortamda üremeleri olmakta ve sayıları giderek artmaktadır.

Keşiş Papağanı Özellikleri

Erkek ve dişi olarak her iki cinste aynı renktedir. Vücudunun geneli yeşil renkte, göğüs tüyleri kahve gri renklerinin tonlarındadır. Kanat uçlarındaki tüyleri siyah ve mavi renklerde, kanat altlarındaki tüyler ise açık gri ve soluk mavi renktedir. Kuyruk tüylerinin üstü mavi ve yeşil renktedir, alt kısımlarında da açık mavi ve yeşil tonları karışmış durumdadır. Gagasının rengi açık kahve, gözleri ise koyu kahve renktedir. Gri renkte halkalar göz çevresini kaplamıştır. Ayakları da gri renk tonundadır.

Papağan türleri arasında beraber yuva yapma davranışı sadece keşiş papağanında görülen bir özelliktir. Keşiş papağanları topluluk halinde büyük yuvalar yapar.

Bitkilerin çiçekleri, meyveleri, tohumları ve tomurcukları ile beslenir keşiş papağanı. Buğday pirinç, mısır, ayçiçeği gibi bitkiler ile beslenmesi tarımsal zarara sebep olarak görülmektedir.

Keşiş Papağanının Bakımı

Yüksek sesleri olmasına rağmen papağan severler tarafından severek besleniyorlar, fakat evde beslenmeye pek uygun değillerdir. Çünkü kemirme güdüleri fazla gelişmiştir, bu yüzden gördükleri ve buldukları her şeyi hemen kemirirler. Bundan dolayı bahçede beslenmeleri daha uygundur. Bakımları zor değildir, uysal ve oyuncu türlerdir. Rahatlıkla beslenip üretilebilir.

Özelikle soğuk havalardan ve rüzgardan korunmalılardır. İyi uçan ve uçmaya ihtiyaç duyan türlerdir, bu nedenle her gün düzenli olarak uçma ihtiyaçları karşılanmalıdır.

Keşiş Papağanı Üremesi

Doğal ortamında keşiş papağanı ağustos ve kasım ayları arasında ürer. Yumurta sayısı genelde 5-6 tanedir, ama bazen 8 de olabilir. Yaklaşık 21-23 gün kuluçka süreleri olur. Yavru papağanlar bu süreyi takiben 42-45 gün sonra yuvadan uçabilecek gelişimi tamamlamış olurlar. Yuvadan uçtuktan 2-3 hafta sonra da tamamen anne ve babadan bağımsız olurlar.

Bu türün diğer tür papağanlardan ayrıcalık gösteren en büyük özelliği, yuvalama şeklidir. Papağanlar genelde kayalarda, ağaç dallarında veya ufak oyuklarda yumurtlama yaparlar. Yuvalarını ağaçların tepelerine kurarlar. Tekli yuva sistemleri ve toplu yuva sistemleri vardır. Topladıkları çalı çırpı, ağaç dalları ve dikenli dallar ile yuvalarını yaparlar. Bu tip kurulmuş yuvada genelde 5 yada 10 çift kuş birlikte yaşar ve yuvalarını kurma aşamaları haftalarca sürer.

Yuvalar birbirinden ayrılan iç içe geçmiş evler tipinde şekillendirilir. Her çift kendisine özel olan evde yumurtlar. Bu evlerde yumurtlama, barınma ve dinlenme odaları vardır.

Çevreden gelebilecek tehlikelere karşı, yuva oluşumda kullanılan dikenli dallar büyük oranda koruma sağlar ve yumurtalar içerde güvende kalır. Keşiş papağanları, bu tip yuva sistemleri olmasından dolayı belli bir gölgede yaşam sürer. Ayrıca yuvadan ayrılıp yaklaşık 5 km uzağa gitseler bile geri dönüş yolunu rahatlıkla bulabilecek özelliğe sahip türlerdir.

Bir cevap yazın