Sakallı ejder (Pogona) Avustralya’nın kurak çöllerine özgü bir kertenkele cinsidir ve sekiz farklı alt türü bulunur. Tüm zamanların en çok beslenen evcil kertenkelesidir. İsmini sakala benzetilen dikensi yüz çıkıntılarından alır. Tabii sakalları her zaman belirgin değildir. Panik yaşadığında sakalları yelpaze şeklinde açılır ve diken diken görünür.

Dikkatli, dayanıklı ve uysal olmasıyla bilinir sakallı ejder. Kendine özgü ilginç davranışlara sahiptir. Dişi sakallı ejderin ön ayağını kaldırarak, sanki el sallıyormuş gibi görünmesi bunlardan birisidir. Aslında bunu yaparken, dişi ejder itaat ettiğini gösteriyordur.

Yumurtadan yeni çıkan yavrular 10 santimetre boyunda olur. Tamamen büyüdüklerinde 60 santimetre boya ulaşabilirler. Bir sakallı ejderin ortalama ömrü 6 ile 10 sene arasında değişiklik gösterir. İyi bakılanları bundan çok daha uzun süre hayatta kalabilir.

Sakallı Ejder Yuvası

Yeni doğmuş yavru sakallı ejder 80 litrelik teraryumda bir süre beslenebilir. Ancak kısa süre sonra daha büyük bir yuvaya ihtiyacı olacaktır. 300 litrelik teraryumda ya da aynı büyüklükteki bir kafeste iki tane yetişkin ejder beslenebilir. Teraryum kullanılacaksa üst kısmına ağ gerilerek hava geçişine imkan verilmelidir. Tırmanmayı seven ejderimiz için yuvada dayanıklı ağaç dallarının bulundurulmasında fayda vardır.

Sıcak havalarda ejderin kafesi evin dışına çıkarılabilir. Bu sayede UV ihtiyacı karşılanmış olur. Ancak soğuk kanlı bir canlı olduğu unutulmamalı ve kafesinin bir kısmı gölgede bırakılmalıdır. Aksi halde ejder vücut ısısını istediği zaman düşüremez.

Her zaman güneşli ortamı bulmak mümkün değildir. Hava soğuk olduğunda ejderin yuvası evin içinde tutulmalıdır. Bu defa belli bir kısmında sıcak bölge oluşturmak gerekir. Civar buharlı bir ampülün yaydığı ısıdan yararlanılabileceği gibi elektrikli ısıtıcı da kullanılabilir. Buradaki sıcaklığın 38 santigrat derece civarında olması gerekir.

Tabii yuvanın tamamı bu sıcaklıkta olmamalıdır. Ejderin vücut ısısını ayarlayabilmesi için; kalan kısmı gündüz 27, gece 20 santigrat derece civarında olmalıdır. Ayrıca yuvanın tamamının UVB (ultraviyole) lamba ile aydınlatılması gerekir. Ancak bu sayede sakallı ejder ihtiyacı olan D3 vitaminini üretebilir.

Sakallı ejder yuvasında kum çok yaygın olarak kullanılır. Ancak kertenkelemiz kazara kumu yiyecek olursa sindirim problemleri yaşayacaktır. Bu yüzden kum gibi bir taban malzemesi kullanılmamalıdır. Kağıt türevlerini kullanmakta sakınca yoktur. Yine de kum kullanmak isteyenler, sürüngenler için zararsız kumlardan edinebilir. Tabii kum kullanıldığında yemin yem kabına koyulması, öylece kumun üzerine koyulmaması gerekir.

Sakallı Ejder Beslenme

Sakallı ejder hepçi bir canlıdır. Hem hayvansal hem de bitkisel besinlerle beslenir. Çok yem seçmez ve iştahlıdır. Ateş böceği ve un kurdu gibi böcekleri yemekten keyif alır. Bu böceklerin vitamin, mineral ve kalsiyum tozuna batırılıp verilmesinde fayda vardır. Hayvansal besinlerin haricinde iyice doğranmış marul, kabak, havuç, karalahana, karahindiba, kivi, muz, mango gibi bitkisel besinler de verilebilir. Besleyici olmadığı için göbek marul tercih edilmemelidir.

Suyu spreyle püskürtülebilir. Sakallı ejder kafes duvarlarından ve taşlardan süzülen suyu yalayacak ve bu ihtiyacını giderecektir. Ancak aşırı su püskürtmemek gerekir. Çünkü kafesin aşırı ıslanması çok nemli olmasına neden olur. Başka bir yöntem suyu kapla vermektir. Su kabının ejderin içinden su içebileceği kadar büyük olması yeterli olur.

Sakallı ejder uysal bir canlıdır ve diğer kertenkele türlerine göre ele alınmaya daha alışkındır. Bu durum özellikle hayatının tamamını evcil hayvan olarak geçiren ejderlerde daha baskındır. Bir sürüngen beslemek isteyenlere sakallı ejderi tavsiye edebiliriz. Karar veremiyorsanız bukalemun ya da leopar geko beslemeyi de düşünebilirsiniz.

Bir cevap yazın